Seks i antykoncepcja

Aktywność seksualna a wada serca

Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne (AHA) uważa, iż aktywność seksualna nie jest przeciwwskazana, jeżeli stan układu krążenia jest ustabilizowany. W grupie tzw. niskiego ryzyka wśród pacjentów z wadami serca znajdują się osoby w I klasie NYHA, np. z łagodną wadą zastawkową; grupa umiarkowanego ryzyka to osoby z niewydolnością krążenia ocenioną na II stopień według klasyfikacji NYHA, natomiast grupa wysokiego ryzyka to osoby z III lub IV klasy NYHA, tj. pacjenci z ciężkimi zaburzeniami rytmu serca oraz poważnymi wadami zastawkowymi.

W przypadku pozostałych osób aktywność seksualna nie stanowi istotnego zagrożenia, wiąże się ona co prawda z pewnym wysiłkiem fizycznym, jednak przeprowadzone badania wskazują, iż jest on zbliżony do umiarkowanego wysiłku związanego z codzienną aktywnością, jak wchodzenie po schodach czy sprzątanie. Pozycja ciała w trakcie stosunku w przypadku kobiet nie ma istotnego znaczenia, inaczej jest jednak w przypadku mężczyzn, tu zalecane jest unikanie przez nich ułożenia w pozycji klasycznej. Osoby po zabiegach kardiochirurgicznych zazwyczaj podejmują ponownie aktywność seksualną w okresie 4–6 tygodni po operacji. Problemy związane z aktywnością seksualną w przypadku osób z wadą serca lub po zabiegu kardiochirurgicznym bardzo często dotyczą również sfery psychicznej. Badania wykazują, że osoby dotknięte wadą serca rozpoczynają aktywność płciową później niż ich zdrowi rówieśnicy. Ponadto zaobserwowano tendencję do zaburzeń o charakterze impotencji wśród mężczyzn dotkniętych wadą serca. W przypadku kobiet dużą rolę odgrywa stres związany z antykoncepcją oraz ryzykiem zajścia w ciążę, która w niektórych przypadkach może być bezwzględnie przeciwwskazana. Młode osoby rozpoczynające życie seksualne powinny pamiętać nie tylko o problemach związanych z układem krążenia, ale – tak samo jak osoby w pełni zdrowe – stosować profilaktykę chorób przenoszonych drogą płciową.