Leczenie przeciwzakrzepowe

Prawidłowy proces krzepnięcia krwi

Krzepnięcie krwi to naturalny, fizjologiczny proces, chroniący organizm przed jej utratą w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych. Mechanizm krzepnięcia krwi jest bardzo złożony, polega na szeregu kaskadowych reakcji enzymatycznych i zjawisk fizykochemicznych prowadzących do powstania skrzepu krwi i zatamowania krwawienia.

Proces krzepnięcia krwi zostaje rozpoczęty przez płytki krwi tworzące czop trombocytarny w miejscu zranienia. Jego formowanie można podzielić na trzy etapy:

1. Przyleganie (adhezja) płytek krwi (trombocytów) do ściany naczynia w miejscu uszkodzenia śródbłonka, dzięki odkryciu włókien kolagenowych położonych w błonie podstawnej tętnicy lub żyły. W wyniku adhezji płytki krwi wypełniają ubytki w błonie wewnętrznej naczynia oraz wstępnie je uszczelniają.
2. Sekrecja i uwalnianie – pod wpływem aktywacji spowodowanej uszkodzeniem naczynia krwionośnego płytki krwi wydzielają substancje wzmagające procesy przylegania i łączenia płytek.
3. Proces łączenia się płytek krwi (agregacja) – zachodzący przy udziale rozpuszczonego we krwi białka – fibrynogenu ulegającego pod wpływem trombiny przemianie w sieć przestrzenną skrzepu (fibryny), czyli włóknik. Przy krzepnięciu włóknik wytrąca się w postaci cienkich, splątanych ze sobą nici, które obejmują elementy upostaciowione.